ગઝલ : સાધો : જિગર જોષી ‘પ્રેમ’
Posted ઓક્ટોબર 2, 2010
on:- In: ગઝલ
- 6 Comments
મનમંદિરના ખૂણે બેઠું સંતપણું આ કેવું, સાધો ?
કાન સૂણે છે સતત યુગોથી અલખ નિરંજન જેવું, સાધો !
આમ નિરંતર ચાલ્યા તોયે ક્યાંય નથી એ પૂગ્યા, સાધો !
માત્ર ઊંઘથી જાગ્યા છે સૌ ખરેખરું ક્યાં જાગ્યા, સાધો ?
રાખ-રમકડું થૈ જીવવાનું આ તે બોલો કેવું, સાધો ?
ચાવી કોઈ ભરે જો ત્યાંથી; ફરર… ઊડે પારેવું, સાધો !
વસ્ત્ર બધીયે ઇચ્છાઓનાં જ્યાં ખીંટીએ ટાંગ્યાં, સાધો !
કૈં જ પછી ફરિયાદ રહી નૈં, શ્વાસ જિયા લગ ચાલ્યા, સાધો !
સતત રાહમાં ઠેબે ચડતાં કંઈ અંધારાં દીઠાં, સાધો !
ભીતરને અજવાળે એવા, બોલો, ક્યાં છે દીવા સાધો ?
6 Responses to "ગઝલ : સાધો : જિગર જોષી ‘પ્રેમ’"
અરે.. આ કાવ્ય તો હમણાં જ ક્યાંક વાંચ્યું, દોસ્ત!!!
Gazal ma Soofiwaad hammesha Prabhavak rahyo chhe Jigarbhai…
Aaje paN em j thayu… Aakhi rachnaa Prabhavit kari gai.
Abhinandan !
સરસ રચના ! માણવી ગમી
nice one
1 | Mukund Desai'MADAD'
ઓક્ટોબર 2, 2010 at 4:39 પી એમ(pm)
સુન્દર છે.