જાન્યુઆરી | 2011 | વરસાદ પછીનો ઉઘાડ

Archive for જાન્યુઆરી 2011

હડધૂત કીધી, ગાળો ભાંડી, ઘરથી એને રોજ તગેડી,
કેવી નફ્ફ્ટ છે આ ઉદાસી રોજે ખેંચે તોય પછેડી.

રોમ રોમ રણઝણવા લાગ્યું ; આજ બધું ઝળહળવા લાગ્યું,
આજ હયાતીના તારોને બોલો કોણ ગયું આ છેડી?

પહાડ જેવી પીડા આપી એનું દુ;ખ સહેજેય નથી પણ,
હાથ નથી આપ્યા તેં ઇશ્વર ! નહિતર લઉં એને પણ તેડી.

શબદ-શબદની રમત-રમતમાં હરિ હરખથી આવ્યા ‘તા અહીં,
મરક મરક છે ફળીયું આખુ ; મહેક મહેક છે આખી મેડી.

નથી ભરાતું એક કદમ પણ શ્રધ્ધા નામે અહીંયા છૂટથી,
કૈંક યુગોથી બંધાઈ છે પગમાં આ શંકાની બેડી.

છતાંય એની નજાકતો પર આંચ જરીકે “જિગર” ન આવી,
સલામ છે એ પતંગિયાને ફૂલો પર શું સફર છે ખેડી!

बहुत पेचीदा हैं ये बात की आखिर किधर जाते
हुनर गर ख्वाब सा होता तो आँखो में उतर जाते

लगा हैं गाँव मे मेला खिलौना माँगते बच्चे
अगर जाते भी हम या-रब, बता किस मूँ से घर जाते

कई सालों से मैं इस पल कि खातिर जी रहा था दोस्त
न आते याद दो पल और तो ये ज़ख्म भर जाते

लहर बन के हुए पैदा किनारे पर ही जाओगे
ठहर जाते कहीं गर राँह में तो यूँ ही मर जाते

सडक के जंगलो से प्यार इक हद से जियादा हैं
वगर ना शाम होते ही “जिगर” भी अपने घर जाते